Ik wist dat het bestond, net als met zoveel woorden, maar ik had er niet zoveel mee. De afgelopen weken maakte het onderwerp sexting een actief onderdeel uit van mijn leven. Enige tijd geleden organiseerde de 'Stichting Verkering met Jezelf' een avond over sexting en werd ik uitgenodigd om mij te verhouden tot dit woord. Niet alleen tot het woord, maar tot de inhoud. En daar komt best veel bij kijken.
Ik heb zelf nooit aan sexting gedaan, waarmee het verzenden of ontvangen van seksueel getinte beelden of filmpjes wordt bedoeld. Nu ben ik niet opgegroeid met het internet en een smartphone, maar ik had natuurlijk wel een camera met rolletje waarmee ik foto's maakte. Deze camera was echter uitsluitend bedoeld voor vakanties en speciale momenten. Het sturen van een foto van mezelf in bikini of beha (of eigenlijk zonder) is nooit in mij opgekomen.
Waarom Ook niet nu het internet en de smartphone een essentieel en hardnekkig onderdeel van mijn leven uitmaken. Ik heb nooit de behoefte gehad om mijzelf naakt te laten zien op beeld. Waar komt die behoefte vandaan? is een vraag die wij onszelf met de stichting gesteld hebben. De waarom vraag is een van mijn favoriete vragen in het leven en eentje die te vaak wordt overgeslagen.
Ik heb zelf nooit de behoefte gehad om seksueel getinte beelden van mijzelf aan bijvoorbeeld een partner te sturen, maar dat wil niet zeggen dat ik nooit iets heb gedaan in de energie waarin naar mijn mening een meisje een naaktfoto van zichzelf stuurt. Het is een energie die iets nodig heeft, die iets vraagt, zoals erkenning, bevestiging, mooi gevonden worden of erbij willen horen. Het is een energie die behoeftig is, die over grenzen gaat en die niets met échte naaktheid te maken heeft. Echt naakt zijn, in mijn ervaring, heeft namelijk niets te maken met het uittrekken van kleding of ondergoed. In die energie heb ik zeker keuzes gemaakt, dus zou je kunnen zeggen dat ik wel degelijk aan sexting heb gedaan.
Laten zien wie je bent Echt naakt zijn, is jezelf laten zien voor wie je bent, in al je grootsheid, kwetsbaarheid en liefde. Dat kan soms wat rauw en onwennig voelen, zeker in een verkering met een ander, maar wel waar voor mij een relatie en intimiteit over gaan. Zou het kunnen dat al die jonge meiden en jongens die naaktfoto's versturen of hierom vragen, behoefte hebben aan die intimiteit? Dat terwijl ze hun borsten of geslachtsdeel laten zien, ze eigenlijk heel graag ontmoet willen worden voor wie ze zijn en hun essentie willen laten zien? Een essentie die waarschijnlijk nog maar zelden echt ontmoet is. Er wordt gezegd dat het experimenteren met sexting een gezond onderdeel is van de seksuele ontwikkeling van jongeren. Is dat zo? Heeft een gezonde seksuele ontwikkeling niet veel meer te maken met eigenwaarde, met van jezelf houden, met weten wat het verschil is tussen seks en vrijen, met het aangeven en respecteren van elkaars grenzen, met kwetsbaar en naakt durven zijn met kleding aan, en met intimiteit?
Missen we wat? Als jongeren opgroeien, wetende wie ze zijn en wat ze waard zijn, en daarmee ook wat de ander waard is, zou het dan in je opkomen om een foto van je geslacht te appen of om een jong meisje te vragen haar beha uit te trekken? Als je iemand hebt ontmoet in zijn of haar essentie, komt die vraag of behoefte niet eens in je op. Er is niets mooiers en naakter dan iemand vanuit die plek te ontmoeten. Daar hoeft geen naaktbeeld of -film aan te pas te komen.
Als er een behoefte is aan sexting, mogen we onszelf de vraag stellen wat we missen. Dit zou zomaar onszelf kunnen zijn. Maar dat niet alleen: als er nu een generatie opgroeit waar sexting steeds normaler lijkt te worden, mogen we onszelf allemaal de vraag stellen: wat mist er in onze maatschappij dat deze ontwikkeling gaande is?
